Şuan yatağıma uzun oturuş yapmış ve laptopum da karnımın üzerinde yazıyorum. Sıcacık fan karnımı ısıtıyor oh süper.
2 gün önce nezle oldum. Ama bu tuhaf bir salgınmış, boğazıma indi, derken mideme, ordan da bağırsağıma kadar. Tüm kalelerim fethedilmiş şekilde, 38C ateşle yıkılmadım ama pek ayakta olduğumu da söyleyemem. İşe gitmedim bugün. Oğlan bakıcısıyla, ben de saklanabildiğim kadar saklanıyorum.
Zira ben yattığım zaman sanki kıyamet kopuyor. "Kaalk kaaalk" diye geliyor hemen. Virüs bulaşıcak diye ödüm kopuyor, ben uzak durmaya çalıştıkça Karan daha bir sırnaşık şekilde sürekli burun buruna durmak istiyor.
Dün akşam mide bulantısıyla kıvranırken, Arda Karan'la mücadele içinde. Yanıma gelip beni rahatsız etmesin diye. Yarım saat zor tuttu, en sonunda bana fenalık geldi "annaeaea anneaeaea" şeklinde çağırılıp durmaktan ve kalktım yataktan.
İnsan istiyor ki, bir pause düğmesi olsun. 2 gün ne anne ne eş ne çalışan ne patron olayım... 2 gün tüm mailler ve telefonlar ve özellikle de Karan sussun istiyor insan.
Ama olmuyor. Gece yine geldi yanıma, beraber uyumak daha da zor bu şekilde. Ben uzak durmaya çalıştıkça o daha çok sokuluyor koynuma. Sabaha karşı ateşim yükselmiş diye uyandım. Karan da uyandı bezini değiştirdim, başım döne döne..
7 de uyanınca en çok kahvaltı ettirmek zor geldi. İkna etmek, dil dökmek, bir yandan kendimi ve bağırsaklarımdaki koroyu dinliyorum, bir yandan ateşim düşsün artık diye dua ediyorum.. Allahtan çok zorlamadı, iyi kötü yedi birşeyler. 9.30 gibi kapı çalıp, Şenay teyzesini görünce çok şükrettim..
Anne olmak işte, 24 saat 365 gün mesaisi olan bir iş.. hastalık izni falan vermiyor, rapor sökmüyor. Çok sık hasta olan biri değilim neyseki. Düşündüm dünden beri, en son ne zaman hasta olduğumu çok zor hatırladım. Sanırım Karan 5 aylık falandı, nezle olmuştum, o kadar. 2 sene olmuş nereden baksan.
Bu virüs beni 2 gün daha yatıracak sanırım, bakalım Karan belki biraz daha anlayışlı olur :) ve umarım ona da bulaşmamıştır..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder