30 Kasım 2012

Uyku derdi ve pes edişim..

Karan 12 aralıkta 2.5 yaşını dolduruyor. Bu 2.5 yaş gelmek bilmedi, 3 aydır yaşı sorulunca "2.5 sayılır", mayılır derken hala tam 2.5 olamadı nedense yazdan beri sanki zaman geçmiyor.

Yaz saati uygulamasına ilkbaharda geçtikten sonra bir hayli zorlandık. 21.00 de uyuyan çocuk 22.00 de uyumaya başladı. Haftasonu dışarıda olduğumuz zamanlarda aslında 22.00 işimize gelen bir saatti. Ama haftaiçi evdeyken çok zorlandık çünkü kendimize hiç zaman kalmıyordu ve özellikle ben erken uyumazsam dinlenemiyorum, Karan da aralıksız uyumadığı için çok zorlanıyorduk.



Yaz boyunca haftasonları biraz serbest bıraktım. Havanın geç kararması biyolojik saati etkiliyor tabi. Bütün gün plajda yorulsa bile hava karardıktan sonra en azından 1.5-2 saat geçmesi gerekiyor, bazı akşamlar neredeyse 23.00 e kadar oturduğu oluyordu. Ama haftaiçi 22.00de sorun etmeden yatağa gidebildik. Sabah uyanma saatleri hiç değişmedi, 06:50-07:15 arası bir anda Karan kesinlikle uyanır, oldum olası böyle. Doğduğundan beri sadece 1 sefer  sabah 9 da uyandı Karan ve bunu neye borçluyuz hiç bilemedik :)

Tabi erken uyusa da, sabaha kadar aralarda en az 3 sefer uyanıyor, su içmek için , bezi ıslandığı için, kabus gördüğü için vs vs bir sürü nedeni olabilir. Yanına gidip gelmekten bıktım bunaldım 2.5 senedir ama napalım yapacak pek birşey yok.

En sonunda eylül ayında yani 27 aylık civarında daha bir düzene girdi, 22.00 da uyuyor, gece 1 sefer altı ıslandığı için uyanıyor değiştiriyoruz, bu fırsatta suyunu da içiriyorum, 10 dakika yanına uzanıyorum, uykuya daldığı gibi kendi yatağıma geçiyordum. sabah 7 de uyanıyordu. gecede 1 sefer uyanması bizim için yeterince iyiydi aslında. Bir ay kadar bu şekilde rahatladık ve sandık ki daha da kolaylaşacak.

Derken tam bu düzene alıştık, kış saati uygulaması ile yine altüst olduk. Bu sırada hava da serinlemeye başlamıştı ve parkta geçirilen enerji atma saatleri de 3 saatten, 1 saate kadar düştü. Daha az yorulunca daha zor uyuyor tabi.

Uyku arkadaşını 2 yaşına kadar kabul etmedi Karan. Hiç bir oyuncağını yatakta istemez, uyurken bıraksam bile uyanınca gece tutup atardı beşikten. Sadece beni kabul ediyor beşiğe yani.

Biraz konuşmaya başlayınca iletişimi de değişti, uyku arkadaşı cazip gelmeye başladı. Yine 27. aylarda peluş kedisiyle uyumaya başladı. O kedi onun herşeyi zaten sürekli yanımızda.

Ama kedi yeterli değil. Her halükarda beni de istiyor illaki. Yanına uzanıp uyutmam haricinde gece 2-3 sefer uyandığında da benim yanında beklemem gerekiyor uykuya dalana kadar. Ben bazen ondan önce bile uyuya kalıyorum, bir uyanıyorum küçücük beşikte heryerim ağrı içinde sabah olmuş.

Velhasıl bitmiyor. Kış saatine de alıştık gibi. Ben 21.00de yatakta olunacak diye ısrar etsem de Karan 21.30 dan önce uykuya dalmıyor. 1 aydır inat ediyorum. Olmadı olmuyor.

Üstelik gece eskisi gibi uykuya dalmıyor. Uyuyunca kendi odama gidiyorum diye tetikte uyuyor, kıpırdadığım anda yapışıyor koluma. Bir kolumda yatıyor, öbürünü de beline sarıp iki eliyle tutuyor ki kalkamayayım. Gecenin yarısını beşikte geçiriyorum.

Nihayet son 6 gündür ben de pes ettim arkadaş. Karan 21.30 da uyuyor. Sonra 3-5 arası bir saate mutlaka uyanıyor. Bir gidiyorum odaya, beşikte ayağa kalkmış, elinde kedisi suyu varsa başka oyuncak, ne varsa pılı pırtıyı toplamış, kararlı, o beşikte durmayacak; geliyoruz bizim yatağa, aramızda uyuyor, tabi biz de mışıl mışıl sabah 8:00 e kadar. Sabah 7 de Arda'nın alarmı çalıyor, o kadar gezinti sesi, dolap kapağı açılması sesi oluyor, ona bile uyanmıyor velet. Ve ben de duymuyorum çünkü Karan kendi odasındayken ben de tetikte uyuyorum aslında yarım yamalak. Ama yanımdayken derin dinlendirici bir uyku çekiyorum vesselam.

2.5yıldır verdiğim savaşı kaybettim. Karan'a ve uykusuzluğa yenildim. Ben onun odasına çekyat, koltuk vs. bir yer bile yapmadım doğduğundan beri; gece gerekirse 8 kere gidip geldim inatla yalnız uyusun alışsın diye ama bittim artık. Bir canavar daha doğurmadan önceki nadide aylarımda aralıksız uyumak istiyorum ve herhalde bu çocuk da gecenin 2-3 saatini bizim yatakta geçiriyor diye psikopat olmaz değil mi.

2 yorum:

LOVE AND SMILE dedi ki...

Ben de artık 3-4 gibi uyanınca pes edip yanıma alıyorum :)

Karan'ın Annesi dedi ki...

bu yazıyı yazdığımdan bu yana, ilginç bir gelişme oldu bizde, 2-3 gece yanımıza geldi ben pes edince. sonraki 1-2 gece sadece çağırdı, yanına gittim okşadım öptüm, yatağında uyumaya devam etti. ancak son 5 gecedir hiç uyanmıyor :) sanırım özgür bırakınca rahatladı Karan da.. umarım hep böyle devam eder :)