3 yaşını biraz geçen oğlumdan uzak kaldığımda yaşadığım hüzün ve boşlukta kalmanın ilk şokunu, geçenlerde kızkardeşimle başbaşa 1 gece için kaçtığım Assos'ta yaşadım. O şahane sessizlik ve huzur beni biraz dinlendirmiş olsa da, 24 saat bile dolmadan, eve dönmek için resmen sabırsızlandığımı kendime bile zor itiraf ettim!
Daha önce, eşimle de bir gecelik kaçamaklar yapardık ve nispeten daha iyi hissederdik ama son 1-2 seferdir O da huzursuz oldu ve Karan'dan uzak kalamayacağımıza emin olduk. En azından, ayrı biryerde uyumak istemediğimize eminiz, yani bundan sonra, günübirlik ayrılıklardan öteye gidemeyeceğimize inanıyorum.
3 yaşına kadar tatiller gerçekten daha zordu ancak bu sene tadı tuzu arttı, harika geçiyor resmen!
Aslında çocuksuz hayatın ne kadar sıkıcı olduğunu farkedince gerçekten çocukla olan programların daha neşeli ve haraketli olduğuna eminim.
Ayrıca ;
- Çocuksuz tatilde öğlene kadar uyur günü kaçırırdık. Hem de sabah serinliğindeki kahvaltının tadını hiç birşeye değişmem!
- Sürekli sebze yemeği falan aradığımız için aslında çocuklu tatilde daha sağlıklı besleniyoruz.
- Çocuklu tatillerde "akşamdan kalma" olma ihtimalimiz oldukça düştü.
- En az 1 gün aquapark gibi bir yere gidiyoruz ve kaydıraklardan kayarken biz de eğleniyoruz, hem de çok!
- Çocuksuz tatilde yan masadaki veya şezlongtaki çiftlerle tanışma ihtimalimiz sıfırdır, halbuki o kareye koyun birer çocuk, alın size heryerde yeni dostluk!
- Çocuk denize rahatça girebilsin diye en iyi plajları buluyoruz, mis gibi!
- Çocuksuz gidilen tatillerde birkaç gün sonra miskinlikten hamladığımızı hissederdik, çocukla gidilende ise daha çok dinçlik geliyor insana.
- Çocuğumuz olmadan önce daha kolay hastalanırdım, nedenini bilmiyorum ama bir annenin pek sık hasta olma lüksü yoktur yoksa hayat kilitlenir. Sanırım bu yüzden, ayrıca bu az dozda adrenalin bağışıklık sistemine yarıyor sanırım..
- Çeşitli zamanlarda "denizdeki yosunları temizle" veya "kumda oynayayım ama ayağım kumlanmasın" veya "suya gireyim ama ıslanmayayım" vs. diye 1 saat ağlama krizine giren oğlumla başettikten sonra kim korkar hayattaki diğer saçma sapan zorluklardan hahaaayt!
- Çocuksuz tatillerde güneş yağına bulanır yatardım ve "şuram buram beyaz kaldı" derdine düşerdim. Ama çocukların beyaz yeri kalmaz değil mi? hah işte peşinde koşarken anneler de aynen öyle, tam bronzluğa kavuşuyorlar!
- Tatil yerinde kaybolan "en değerli oyuncağı" saatlerce arayıp bulmak, ne büyük bir mutluluktur bilemezsiniz!
- Çocuğu takip ederseniz aslında çok değişik deneyimler yaşayabilirsiniz. Mesela ben bu yaşıma kadar yengeçlerin gözlerini ve hareketlerini incelememiştim, Karan sayesinde yeni şeyler keşfediyorum. Çocukken yaptıysam da unutmuşum ama artık unutmam o gözleri :)
-çocuksuz tatillerde otel seçimine pek önem vermez, ufak tefek otellerde kalırdık genelde "aman sırf yatmaya gideceğiz nasılsa" diye, ama çocukla gayet ferah odalı otelleri hatta özellikle bahçesi güzel olanları seçtiğimiz için tatil daha keyifli ve konforlu oluyor.
- Çocukla gidilen tatilde, yol boyunca daha sık mola veriyoruz, değişik noktalar deneyimliyoruz.
- Çocuğu "havuzda timsah olamayacağına" ikna etmeye çalışırken ulaştığınız hayalgücü ve iletişim kabiliyeti paha biçilemez!
- Çocukla gidilen tatilde kokoş kıyafetlere, topuklu ayakkabıya yer yok, oh yaşasın spor ayakkabılar, şortlar ve sırt çantası!!
Tabi bu listeyi sündürebilirim ama bana bu kadar neden yetiyor. Ayrıca son zamanlarda moda olan çocuksuz otel konseptini de komik buluyorum. Hani çok sessiz, merkezden uzak ve egzotik noktalarda olabilir tabi bu tür yerler; ama kalabalığın merkezinde, her noktadan müzik sesi gelen yerlerde bu tür konseptler bana çok tuhaf ve anlamsız geliyor.İnsan ortalama 70-80 sene yaşıyorsa, bu süre boyunca çocuksuz çok canım sıkılırdı sanırım, amaçsızca gezmek, sırf kendim için yaşamak yerine, çocukça şeyler deneyimlemek ve çocuğunun geleceğini hayal etmek, oldukça gençleştiriyor insanı ;) Tatil dediğin çocukla olur, bebekle zor olabilir ama çocukla süper olur süper!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder